Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

Περιστέρια στιφάδο


Θα αναρωτηθείτε που τα βρήκα και τα μαγείρεψα.. μας τα έφερε μια γειτόνισα , φίλη της Αχτίδας μου και μου είπε: -Δημήτρη θα μας τα μαγειρέψεις να τα φάμε;
Χαλώ εγώ χατήρι σε κανέναν;
Αυτές τις μέρες έχουμε το άγχος της κόρης μας και είμαι συνέχεια στους δρόμους ανάμεσα στα δύο σπίτια να βοηθήσω όσο μπορώ για να ξεκουράσω και τη γυναίκα μου που έχει αρκετά στο κεφάλι της.
Το απόγευμα όμως αφού γυρίσαμε μου λέει το κορίτσι μου:
- Πάμε σπίτι να μαγειρέψουμε;
Το κάναμε λοιπόν , οι δυό μας στη κουζίνα..υπέροχη εμπειρία , είναι κάτι που μας αρέσει πολύ, ο καθένας κάνει κάτι.
Εγώ ετοίμαζα τα περιστέρια κι εκείνη που με ... ζήλεψε έκανε μια πίτα για το βράδυ που θα την αφήσω να σας την γράψει εκείνη κάποια φορά γιατί τώρα της παίρνω τη σειρά. Πάντως τέτοια πίτα δεν έχω ξαναφάει έτσι φιαγμένη, την πείραζα λίγο που την έφιαχνε μα την έφαγα στη κυριολεξία τη μισή τόσο νόστιμη έγινε.

Τώρα όμως θα σας πω για τα περιστέρια μου που πρώτη φορά τρώω.
Υλικά:
3 περιστέρια
1 κιλό κρεμμύδια κοκάρι κατεψυγμένα
1 μεγάλο κρεμμύδι ξερό
1 κουταλιά πελτέ
1 φλιτζ. κρασί ροζέ
2 σκελίδες σκόρδο
1/2 κ.γ ζάχαρη
πιπέρο άσπαστο
1 φύλλο δάφνης
λίγο μπαχάρι 2 κόκους

Τα σωτάρισα ελαφρά ολόκληρα και μετά τα έκοψα με το ειδικό ψαλίδι στη μέση.

Έβαλα τα κομμένα κομμάτια με το ξερό κρεμμύδι κομένο χοντρές ροδέλες στο πλακερώ και αφού συνέχισα το σοτάρισμα το έσβυσα με το κρασί. Πρόσθεσα τα κοκκάρια και τα μπαχαρικά και τέλος έβαλα ένα ποτήρι νερό με λίγο ζωμό λαχανικών και το πελτέ διαλυμένο μέσα και το άφησα σε χαμηλή φωτιά για πολύ ώρα να χωνέψει το κοκκάρι μέχρι που έμεινε με το ζουμάκι του γιατί εμένα ...έτσι μου αρέσει , με ζουμάκι να βουτάω το ψωμάκι μου!
Έκανα και φασόλια πλακί γίγαντες στο πήλινο για την Αχτίδα μου γιατί σίγουρα δεν θα φάει στιφάδο, έβαλα μεταξύ μας και μια καυτερή πιπεριά , θα φωνάζει μα της αρέσει μετά και μου λέει : - τι όμορφο το έκανες αγόρι μου ( με σφάζει όταν με λέει έτσι) .
Αύριο λοιπόν θα έρθει η φίλη μας Ελένη για να φάει το μερίδιο της απο το φαγητό και ελπίζω να της αρέσει.

10 σχόλια:

ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ είπε...

αυτά τα πουλάκια μόνο στιφάδο μου αρέσουν, και φυσικά απεχθάνομαι το καθάρισμα τους, έχω φάει τόσα που δεν θέλω να τα ξαναδώ στη ζωή μου, ιδιαίτερα τα "τεζαρισμένα" που θέλουν ξεπουπούλιασμα και καθάρισμα, τώρα αν τα βρω καλομαγειρεμένα από τα χεράκια σου μπορεί και να φάω λιγάκι!!!!!

marilia είπε...

Περιστέρια, ε;!!! Όχι, Παναγιά μου! Γιατί, κύριε Δημήτρη; Γενικά με τα πουλερικά δεν τα πάω καλά, αλλά όχι κι αυτά!!! Μικρή με τάιζαν, λέει, αλλά δεν ήξερα, ούτε μπορούσα να αντιδράσω, η έρμη. :(

Χορτόπιτα υπάρχει;

Και λοιπόν;E allora? είπε...

Δεν έχω φάει περιστέρια....δεν ξέρω αν θα τα'τρωγα....βέβαια απ΄την άλλη κοτόπουλο,γαλοπούλα,παπια,κουνέλι κτλ τα τρώω άρα γιατί οχι.

την καλημέρα μου :)

Andria είπε...

ε όχι και περιστεράκια...!!!!!!
:-(

Λία είπε...

τα περιστέρια στιφάδο ειναι υπέροχο φαγητό, για οσους ξέρουν να τρώνε.... μούρλια!!!
Εμεις τα μαγειρεύουμε σύχνα και γιουβετσάκι η με τραχανά γλυκό.

aris είπε...

Αίσχος! Σε λίγο θα έχουμε και συνταγές με σκύλο!

Ανώνυμος είπε...

Ειστε ασχετοι aris & andria!!

Unknown είπε...

Ανώνυμε, εδω ανωνυμος με όνομα, Σακης :)
εχει πολυ πολυ δικιο, για το "Ειστε ασχετοι aris & andria!!".

Ωρε από τα πιο νοστιμα πουλια και εσεις δεν τα τρωτε?

Περιστερι στιφαδο, με κριθαρακι, με χυλοπιτες, καπακοτό με ριζακι (αχ γιαγιούλα μου να ζουσες ακομη), μεχρι και χυμα στην θρακα τα 'ριχνε ο παππους να καψαλιστει και επιανε την νταμιτζανα με την ρετσινα, μαζευότανε και μερικοι φιλοι, εφτιαχνε και τα κατιτις της η γιαγιά και μεχρι το βραδυ τραβουσανε.

Δεν ξερω όμως συνταγες, ειμουν δημοτικο τοτε, αλλα εχω φαειιι.....
Μεχρι και με κουκιά τα εχει κανει η γιαγια με μυγδαλακια μεσα.
ΤεςΠαν όποιος δεν ξερει, τουλαχιστον ας μην μιλαει :)

Ρε τι μου κανατε τωρα, θα ψαξω να βρω περιστερια!

Σακης (skalk)


Unknown είπε...

Υπεροχη συνταγη καθε Κυριακή θα φτιάχνω περιστέρια μια ακόμη συνταγη είναι περιστέρια κοτομπουκιες βγαινω καθε μερα στην ταρατσα και μαζεύω περιστέρια

Unknown είπε...

Συμφωνώ τέλια συνταγή για να φάνε και τα παιδιά ☺️☺️